این شعر

در همین سطر اول مرد

و سکوت دوباره به اتاقم نشت کرد

یکبار دیگر آمدی

رفتی

بلایی در کمین من نشست

و همسایه با صدای درد به خواب رفت

دردش را خوب میفهمم

پیراهن هر دوی ما را باد پوشید و برد

دویدیم بی هدف

از بغض های اتاق عبور کردیم

و اشک های طبیعت ریخت

وقتی مشت هایمان را در جیب پنهان کردیم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: