زندگي مثل يه كوهه...
براي اينكه به آسمون برسي ازش بالا ميري
به اواسط راه كه رسيدي
خسته ميشي
اما نه راه برگشتي هست نه مي توني ادامه بدي
و آرزو مي كني اي كاش هيچ وقت بالا رفتن رو شروع نمي كردي
به هر زحمتي خودتو ميرسوني به آخرش
اما وقتي ميرسي به نوكش تازه مي فهمي
الكي اين همه زحمت كشيدي
و از كوه بالا اومدي
آسموني در كار نيست...
فقط يك مشت هواست كه به رنگ آبي ديده ميشه...
نظرات شما عزیزان: